Paweł Bochniewicz urządza się w Grenadzie. "Dziękuję człowiekowi, który wymyślił klimatyzację"

Paweł Bochniewicz ze Stali Mielec trafił do włoskiej Regginy, później do Udinese. Teraz został wypożyczony do hiszpańskiej Granady (fot. udinese.it)

19-letni obrońca Paweł Bochniewicz od lipca jest piłkarzem rezerw Granada CF. Wychowanek Wisłoki Dębica do III ligi hiszpańskiej został wypożyczony z Udinese. Wcześniej występował w Reggina Calcio w Serie B.

- Kto nie widział Grenady, ten niczego nie widział – brzmi hiszpańskie przysłowie. Alhambrę już pan zwiedził?

- Tak się mówi? Nie wiedziałem... Miasto jest przepiękne, zresztą dziesiątki tysięcy turystów nie mogą się mylić! (śmiech).

- Mieszkał pan w stolicy Kalabrii, w bogatym Udine, teraz w Andaluzji. Jakie różnice rzucają się w oczy?

- Tego nie da się opisać, trzeba tego doświadczyć. To trzy różne światy.

- Na południu Hiszpanii słońce praży niemiłosiernie. Jak pan znosi ponad 40-stopniowe upały?

- Każdego dnia dziękuję człowiekowi, który wymyślił klimatyzację (śmiech). Potrafię wypić 6 litrów wody na dobę. Jeśli uprawia się sport w tak ekstremalnych warunkach, to nawadnianie organizmu jest obowiązkiem. Oczywiście trenujemy, gdy słońce nie jest wysoko na niebie – o 9 i 19.

- W Italii zaczynał pan dzień od kawy i rogalika. A w Hiszpanii?

- Od płatków owsianych, jogurtu i owoców. Jak pan widzi, postawiłem na bardziej konkretne menu (śmiech).

- Zaczął pan niefortunnie. Podczas drugiego sparingu dostał pan piłką w głowę i nie dokończył meczu. Szybko doszedł pan do siebie?

- Chciałem wracać na boisko, ale lekarz mi zabronił. Wolał zachować ostrożność, bo dostałem w głowę z kilku metrów w skroń i na chwilę straciłem przytomność. Takie rzeczy w piłce się zdarzają, szybko zapomniałem o tym, co się stało.

Zakład bez ryzyka do 200 zł w Betclic. Sprawdź!

Paweł Bochniewicz (na zdjęciu z lewej) we włoskiej Regginie rozegrał 11 meczów w Serie B.

- Nie przebił się pan do pierwszej drużyny Udinese, był za to kapitanem Primavery. To rozczarowanie czy jednak względny sukces?

- Dostałem to, na co zasłużyłem. Pozostał lekki niedosyt, bo bardzo chciałem wystąpić w serie A. Lecz zapewniam, że jeszcze nie powiedziałem ostatniego słowa. Wrócę silniejszy!

- Chyba nie ma pan większych szans na występy w Primera Division. Ciężko będzie zobaczyć z bliska największe gwiazdy – Leo Messiego czy Cristiano Ronaldo.

- Już kilka razy trenowałem z pierwszą drużyną. Miałem nawet okazję usiąść na ławce podczas sparingu z Cordobą. Na boisko nie wszedłem, ale cieszę się, że trener w jakiś sposób mnie zauważył.

- Miasto żyje futbolem? Gazety pisały o pana transferze?

- Nie czytam gazet i nie oglądam telewizji, więc trudno mi odpowiedzieć. Jednak na ulicach widać bardzo wiele osób w koszulkach Granada CF.

- Gdzie pan mieszka?

- W blisko 90-metrowym mieszkaniu na nowym, prywatnym osiedlu. Do dyspozycji mam basen i kort tenisowy. Nie mogę narzekać. A zespół? Mamy chłopaków z całego świata: Kolumbia, Peru, Brazylia, Chile, Portugalia, Serbia, Ghana i...więcej nie pamiętam (śmiech). Jest pozytywna mieszanka kultur, tworzymy naprawdę zgraną paczkę.

- Co pan już umie powiedzieć po hiszpańsku?

- To tajemnica (śmiech). Hiszpański jest zbliżony do włoskiego, więc nie startuję od zera. Jeszcze sporo nauki przede mną, ale akurat języków uczę się z przyjemnością.