Paraolimpiada - historia igrzysk olimpijskich z udziałem osób niepełnosprawnych

Historia igrzysk paraolimpijskich: powstanie, przemiany i uzyskanie oficjalnego statusu - Federacje paraolimpijskie w Polsce.

Paraolimpiada - przez uprzedzenia do zwycięstwa

Początki sportu paraolimpijskiego sięgają lat 80. XIX wieku. Jednak dopiero opracowanie w 1945 roku nowego systemu leczenia osób z urazami rdzenia kręgowego doprowadziło do rozwoju światowego ruchu sportowego dla osób niepełnosprawnych, znanego dziś jako ruch paraolimpijski. Z czasem to, co zaczęło się jako wspomagające zabiegi rehabilitacji ruchowej dla weteranów II wojny światowej, przekształciło się w ruch sportowy, w którym centralne miejsce zajęły fizyczne możliwości sportowców.

W 1948 roku Sir Ludwig Guttman założył Igrzyska Stoke-Mandeville (Media), które odbywały się w tym samym czasie co Igrzyska Olimpijskie w Wielkiej Brytanii. W zawodach łuczniczych uczestniczyli byli żołnierze - 16 sparaliżowanych kobiet i mężczyzn.

Pierwszy wielonarodowy udział w igrzyskach w Stoke-Mandeville (przez holenderskich i angielskich weteranów wojennych) doprowadził do powstania w 1952 roku pierwszych Międzynarodowych Igrzysk Stoke-Mandeville (ISMI), prekursorów współczesnej paraolimpiady. W kolejnych latach nastąpił wzrost zarówno liczby uczestników, jak i rodzajów uprawianego sportu.

Igrzyska zaczęły być organizowane co roku jako międzynarodowe wydarzenie sportowe. Startowali niepełnosprawni sportowcy z Norwegii, Holandii, Niemiec, Szwecji, a później także z innych krajów.

Popularność paraolimpiady

Paraolimpiada jest oglądana z podziwem przez miliony na całym świecie. Sportowcy nie tylko rywalizują ze sobą, ale udowadniają, że słabość nie ma wymówki. Wszystkie legalne strony bukmacherskie w Polsce oferują zakłady bukmacherskie na igrzyska paraolimpijskie. Wysokie kursy sprawiają, że gry są atrakcyjne, a aplikacje do obstawiania na telefony komórkowe umożliwiają wspieranie ulubionych sportowców w każdej chwili.

Obecnie w Polsce działają 22 federacje paraolimpijskie dla sportów letnich i 6 dla sportów zimowych.

Ustanowienie gier i uzyskanie statusu

Gry w Stoke Mandeville zyskiwały na popularności. Stało się to za sprawą lekarzy przyjeżdżających z różnych krajów, aby zobaczyć praktyki rehabilitacyjne dr Guttmanna i publikację o nich w magazynie medycznym The Cord. W 1953 roku magazyn TIME relacjonował już zawody, które przyciągnęły około 3000 widzów. Same igrzyska przyciągnęły już 200 sportowców z ośmiu krajów.

Pierwsze igrzyska paraolimpijskie odbyły się w 1960 roku w Rzymie we Włoszech, które było pierwszym miastem poza Stoke-Mandeville.

Pierwsze zimowe igrzyska paraolimpijskie odbyły się w 1976 roku w Örnsköldsvik w Szwecji. W zawodach wzięło udział 198 zawodników z 16 krajów i po raz pierwszy dopuszczono do rywalizacji sportowców innych niż osoby na wózkach. Zawody obejmowały narciarstwo alpejskie i biegi narciarskie dla amputantów, a także zawodników z dysfunkcją wzroku. Do imprez pokazowych zaliczono wyścigi sań lodowych.

W 1988 roku w Korei odbyły się igrzyska paraolimpijskie i olimpijskie. Komitety organizacyjne po raz pierwszy uzgodniły, że paraolimpijczycy będą rywalizować na tych samych obiektach co olimpijczycy. W podobnym stylu miały też ceremonie otwarcia i zamknięcia. Pod wieloma względami tamte igrzyska były podobne do współczesnej paraolimpiady. Rok później oficjalnie powstał Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski (IPC), który połączył cztery odrębne organizacje zajmujące się paraolimpijczykami.

Paraolimpiada - historia igrzysk olimpijskich z udziałem osób niepełnosprawnych

Paraolimpiada - przez uprzedzenia do zwycięstwa

Popularność paraolimpiady

Ustanowienie gier i uzyskanie statusu

Czytaj także

Komentarze

Wideo z meczów

Zdjęcia z meczów

PDK LIVE NA FB