Patryk Fryc: "Nie żałuję żadnej z moich decyzji"

 

 

- Witam serdecznie, zwykle staram się znaleźć czas dla mediów. Święta to zawsze bardzo wyczekiwany przeze mnie okres w roku. Wtedy w końcu mam możliwość poświęcić więcej uwagi rodzinie, która jest dla mnie najważniejsza. Wspólnie z żoną postanowiliśmy, że Boże Narodzenie spędzimy w Korczynie, wyłączymy w końcu telefony i odpoczniemy po całym bardzo intensywnym roku.  

 

 

- Bardzo dobrze, że wspomniałeś o Partyzancie bo od transferu do tej drużyny moja kariera nabrała rozpędu. Świetna atmosfera, dobra organizacja, poczułem, że jestem w stanie wybić się z Podkarpacia i coś osiągnąć w piłce. Stamtąd trafiłem do Floty, gdzie skazywani na pożarcie, robiliśmy wyniki ponad stan, mimo nie najlepszej kondycji klubu. Grałem „uskrzydlony”. „Nastolatek przyjechał z drugiego końca Polski i gra bez kompleksów w I lidze” – mówiono o mnie. 

 

 

- Może nie tyle w czym, co w kim. Wiele zawdzięczam mojemu tacie – Zbigniewowi, który wpoił mi maksymę, że tylko dzięki ciężkiej pracy jestem w stanie coś osiągnąć i się nie mylił. Wiem, że byłem gorszym zawodnikiem, od niektórych moich kolegów z czasów Stali Mielec, a dzięki zawziętości i uporowi to mi udało się przez kilka lat pograć w Ekstraklasie.  

 

 

- Oj, temat – rzeka. Różni się bardzo wiele, zwłaszcza jeśli chodzi o przygotowanie do sezonu i konkretnego meczu. Odmienna jest taktyka, wizerunek oraz organizacja, a według mnie można bez problemu poprawić szczególnie ten ostatni element i to niezbyt dużym kosztem. Często bywa, że ambicja zawodników jest podobna, a u graczy z niższych lig nawet wyższa przy okazji starć z wyżej notowanymi rywalami. 

 

 

- Upatrzyłem sobie tą taktykę podczas gry w juniorach Stali Mielec. Ćwiczyłem i tak mi zostało. 

 

 

- Na swojej drodze spotkałem wielu wspaniałych nauczycieli futbolu. Oczywiście na pierwszym miejscu stawiam zawsze mojego tatę. Bardzo dużo, podczas gry w juniorach w Mielcu, dały mi treningi pod okiem Jakuba Kuli. Trener Tomasz Tułacz – świetny strateg jeśli chodzi o rzuty wolne, rożne – to dla mnie mistrz stałych fragmentów. Bardzo dobrze współpracowało mi się też z trenerami Piotrem Mandryszem i Czesławem Michniewczem – u nich grałem najwięcej w Ekstraklasie. 

 

 

- Wujek to świetny motywator. Zawsze mnie wspiera w trudnych sytuacjach, o wszystkim mogę z nim porozmawiać i za to mu dziękuję!

 

 

- Dżentelmeni o pieniądzach nie rozmawiają (uśmiech)

 

 

- Jechałem na rozmowy do Lublina i wówczas dostałem sygnał z Sieniawy. Do transferu namówił mnie trener Szymon Szydełko, przedstawił swój ciekawy projekt i zdecydowałem się na podpis. Chciałbym z tego miejsca pozdrowić trenera i dodać, że wierzę, iż już niedługo zobaczymy go w Ekstraklasie. 

 

 

- Tak potoczyła się moja droga. Nie żałuję żadnej z moich decyzji. Na pewno nie powiedziałem jeszcze ostatniego słowa w poważnej piłce! Dlaczego nie zrobić czegoś wielkiego z Arłamowem?

 

 

- Wiedziałem, że sporo ludzi będzie mnie krytykować za ten krok i się nie pomyliłem. Z tego miejsca pozdrawiam tych, którzy wypisują głupoty na zawodników w Internecie a nie wiedzą jak sytuacja wygląda naprawdę. Odbyłem sporo rozmów, plany są bardzo ambitne, a działacze konkretni. Dlatego też podpisałem dość długą, bo trzyletnią umowę. 

 

 

- Po wspaniałym okresie i awansie do I ligi z Olimpią długo zastanawiałem się nad swoją przyszłością i postanowiłem, że już wystarczy tych wojaży. Wcześniej nie wypalił mi transfer za granicę, a bardzo chciałem spróbować swoich sił poza Polską. Wszystko było dogadane, trenowałem w tym klubie, po czym ustalenia się zmieniły i wróciłem do domu. Wydawało mi się, że już wtedy poszukam klubu bliżej ale dostałem telefon od pana Chrzanowskiego, który pracuje teraz w Bytovii Bytów i wylądowałem w Grudziądzu. Tam jeden za drugiego poszedłby w ogień i takim podejściem wywalczyliśmy ten awans. To była krótka, ale świetna przygoda.

 

 

- Trafiłem do Kotwicy po rezygnacji prezesa Jana Rogalskiego. Wydawało się, że może być problem z przystąpieniem drużyny do rozgrywek, a ja zwyczajnie nie mogłem na to pozwolić. Nie było trenera, kilku zawodników chciało odejść, ale udało się to na tyle poskładać, że ruszyliśmy. Niestety wyniki nie są zadowalające, ale nie składamy broni i na wiosnę będziemy walczyć na śmierć i życie o utrzymanie ligowego bytu. Po wyborach zostałem wybrany pełnoprawnym prezesem, mamy też kilku nowych członków zarządu. Nic tylko działać. 

 

 

- Pomysł narodził się zaraz po tym jak ściągnąłem trenera Domaradzkiego do Kotwicy. Widzimy ogromny potencjał w młodzieży, mamy znakomitą infrastrukturę, żal byłoby tego nie wykorzystać.  Obecnie dopinamy wszystkie szczegóły, prowadzimy rozmowy ze szkoleniowcami, chcemy żeby każda grupa miała swojego opiekuna. Planujemy turnieje, obozy letnie i zimowe, wyjazdy na mecze reprezentacji i Ekstraklasy czy I ligi. Stawiamy też na współpracę z rodzicami i budowanie więzi, tak byśmy tworzyli jedność. Prowadzimy rozmowy z ekstraklasowymi i zagranicznymi klubami, z którymi chcemy podpisać umowy partnerskie. Z tego miejsca zapraszam wszystkich na ósmego stycznia 2020 roku na godzinę 19:00 do budynku OSP w Korczynie. Wtedy odbędzie się zebranie dotyczące projektu Szkółka Piłkarska Kotwica Korczyna.

 

 

- Myślę, że kontakty, które przez lata udało mi się nawiązać, mogą nam tylko pomóc. Wystarczy wspomnieć o trenerze Adamie Domaradzkim. Wiele osób dziwi się jak udało mi się go namówić do pracy w Korczynie. Ponadto wiem od podszewki jaka organizacja panuje w klubie z Ekstraklasy. Myślę, że może nie w stu ale na pewno w kilkudziesięciu procentach jest możliwe, by podobnie było u nas. W naszej szkółce będę też miał swoją grupę z rocznika 2014/2015 i mogę zapewnić, że dam z siebie wszystko dla dobra klubu, ponieważ ogromnie się w to wciągnąłem i zaangażowałem na sto procent!

 

 

- Dużo rozmawiałem w obydwu klubach o tej sytuacji i podczas wyborów w Kotwicy, gdy zaproponowano moją kandydaturę, poinformowałem że może być tak, że nie zawsze będę na meczu ze względu na spotkanie mojej, wtedy przyszłej drużyny. Mistrzowie klawiatury wypisują już brednie. Informuję, że nigdy nie grałem i nie zagram w ustawionym meczu! Nie wyobrażam sobie takiej sytuacji. Pragnę też zadeklarować, że nie wystąpię w meczu Arłamów Ustrzyki Dolne – Kotwica Korczyna, a wygra lepszy lub padnie remis. 

 

 

- Teraz zaangażowałem się w rozwój mojego nowego klubu i jak wspomniałem parafowałem długą umowę, więc na tym się skupiam. Chcemy z MKS-em Arłamów rok po roku awansować do 3 ligi. Zobaczymy co będzie dalej. Jeszcze trochę grania jest przede mną.

 

- Ostatnimi czasy awans z Olimpią Grudziądz do I ligi. Wcześniej awans z Termalicą Bruk Bet Nieciecza do Ekstraklasy i zajęcie miejsca w pierwszej ósemce. Po drodze kilka pamiętnych spotkań jak chociażby wygrana z Legią Warszawa 3-1 kiedy to w stołecznej ekipie występował chociażby Michał Pazdan, który kilka miesięcy później zaliczył fenomenalne Euro 2016. Do tego zaliczyłem około 30 występów w młodzieżowych reprezentacjach Polski, 67 spotkań w ekstraklasie i 105 w I lidze. 

 

 

- Nie odkryję Ameryki jeśli powiem, że konieczne są wzmocnienia. Za wszelką cenę musimy utrzymać „okręgówkę”. Nie myślimy o walce o czołowe lokaty w tym sezonie. Bijemy się o utrzymanie i to jest nasz cel numer jeden.  

 

 

- Przede wszystkim dużo zdrowia dla rodziny bo to jest najważniejsze! Wszystko inne przyjdzie ciężką pracą. Ja również dla wszystkich kibiców jak i czytelników portalu życzę dużo zdrowia, szczęścia spełnienia marzeń i żeby ten rok 2020 był jeszcze lepszym i szczęśliwszym rokiem niż ten który się kończy.